Co do zasady dziecko pełnoletnie ma pełną zdolność do czynności prawnej, a to oznacza, że samodzielnie może zaciągać zobowiązania, za które odpowiada. W przypadku, gdy zostanie wszczęte postępowanie egzekucyjne przeciw dziecku, a zamieszkuje ono z rodzicami Komornik może „zająć” rzeczy ruchome, które znajdują się we wspólnym gospodarstwie. Firma windykacyjna nie ma takich uprawnień! Owszem, można potwierdzić zakup konkretnej rzeczy fakturą i w ten sposób udowodnić wyłączne prawo własności do rzeczy, którą wybrał Komornik, jednak bardzo często jest to niemożliwe, gdyż nie posiadamy dokumentów zakupu. W tej sytuacji jedyną formą dla dochodzenia swoich roszczeń jest wytoczenie powództwa przeciwegzekucyjnego. Przed egzekucją komornika możemy się uchronić, ale dziecko musiałoby wyprowadzić się z mieszkania i zawiadomić o tym fakcie swoich wierzycieli i komornika, podając im swój nowy adres zamieszkania. Prawne konsekwencje za długi pełnoletniego dziecka mogą jednak „dosięgnąć” rodziców. Jest to związane z obowiązkiem alimentacyjnym. Prawo rodzinne zobowiązuje członków rodziny do wzajemnej pomocy w sytuacji nieradzenia sobie w życiu.
Należy rozróżnić dwie sytuację, w której dziecku prawnie należy się pomoc rodziców (w tym wsparcie finansowe). Pierwszą sytuacją jest oczywiście brak środków do życia (rodzice są zobowiązani do płacenia alimentów, gdy dziecko pełnoletnie nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać), a drugą sytuacją życiową dziecka, w której ma prawo liczyć na pomoc rodziców (prawnie zagwarantowaną) jest niedostatek (tu wprawdzie dziecko posiada środki na samodzielne utrzymanie się, ale nie pozwalają one na normalną egzystencję).
W świetle przepisów prawa rodzinnego obowiązek alimentacyjny ustaje z chwilą osiągnięcia przez dziecko samodzielności życiowej, a nie pełnoletniości – wystarczającego na gruncie prawa cywilnego warunku dla samodzielności. Sąd Najwyższy uznał, że zdobycie dwóch zawodów przez dziecko nie uwalnia rodziców od obowiązku świadczenia alimentów, jeżeli dziecko podejmuje studia i wypełnia zobowiązania z tytułu podjętej nauki. Także w przypadku, gdy dziecko narusza zasady prawidłowego współżycia w rodzinie na przykład rezygnuje – w celu dokuczenia rodzicom – z pomocy przez Państwo (np. stypendium) w sytuacji, gdy rodzice są skromnie sytuowani i z trudnością mogą zaspokoić potrzeby wszystkich członków rodziny, to takie zachowanie nosi charakter szykany i narusza zasady prawidłowego współżycia w rodzinie, a także szerzej pojęte zasady współżycia społecznego. Żaden z wierzycieli dziecka pełnoletniego nie może żądać od rodziców zaspokojenia jego roszczeń, które wynikają z niewykonania lub nienależytego wykonania świadczenia przez dziecko. Roszczenie o alimenty może kierować do rodziców wyłącznie pełnoletnie dziecko, które znajduję się w sytuacji kryzysowej.
