# Bez kategorii

Pożyczyłem pieniądze – teraz nie mogę ich odzyskać. Pozew o zapłatę – od czego zacząć?

Umowa pożyczki, której wartość przenosi wartość co najmniej pięciuset złotych, powinna być stwierdzona pismem. Jednak nie dochowanie tej formy nie powoduje nieważności umowy, ale przysparza dla wierzyciela niemałych problemów, gdy dłużnik „ociąga” się ze spłatą lub, co gorsza, postanawia nie spłacić długu. Forma pisemna jest ułatwieniem dla wierzyciela, który musi udowodnić istnienie stosunku zobowiązaniowego między nim a pożyczkobiorcą. Jeżeli decydujesz się pożyczyć pieniądze zdecyduj się również na formę pisemną tejże umowy. Brak pisemnych dowodów, czy świadków o udzieleniu pożyczki – praktycznie uniemożliwia dochodzenie roszczeń o jej zwrot przed sądem, dlatego w interesie przyszłych wierzycieli jest dochowanie formy pisemnej dla każdej zawieranej umowy, także umowy pożyczki.

Naturalnie, pierwszą formą upomnienia dłużnika jest słowne, telefoniczne bądź listowne upomnienie. Niestety bardzo często jest też tak, że pozostaje ono bez jakiejkolwiek reakcji ze strony dłużnika. Na tę okoliczność możemy wnieść do sądu pozew o zapłatę w formie tradycyjnej (w postępowaniu nakazowym albo upominawczym) lub uproszczonej (istnieje możliwość skorzystania z gotowego formularza P, który zostanie rozpatrzony w postępowaniu nieprocesowym, ale wartość przedmiotu sporu nie może przekroczyć kwoty 10 000zł).

Pozew o zapłatę powinien spełniać ogólne wymogi przewidziane dla pism procesowych, a to oznacza, że należy go właściwie zaadresować (oznaczyć sąd, wydział), określić strony postępowania, umieścić datę i miejsce sporządzenia pozwu, a także wskazać treść żądania, powołać się na dowody i uzasadnić swoje roszczenie, opisać załączniki oraz podpisać pismo, od którego następnie należy wnieść stosowna opłatę (wzmiankę o tym fakcie można zaznaczyć w załącznikach pozwu jako kopia dowodu uiszczenia opłaty od pozwu). Dodatkowo w piśmie procesowym należy umieść zapis, że wnosisz o zwrot kosztów procesu od dłużnika oraz wniosek o wydanie nakazu zapłaty. Bardzo korzystnym zapisem jest również wniosek o przeprowadzenie rozprawy pod Twoją nieobecność.

Pozew wraz z załącznikami w dwóch egzemplarzach zostawiasz w biurze podawczym sądu lub wysyłasz listem poleconym (najlepiej za potwierdzeniem odbioru) za pośrednictwem Poczty Polskiej S.A. (termin stempla pocztowego wiąże sąd, a ty masz pewność, że termin zostanie dochowany, o ile na poczcie nie ostatniego dnia, w którym mija termin na wniesienie powództwa). Załącznikami pozwu mogą być: umowa pożyczki, oświadczenie dłużnika o powstałym zobowiązaniu, odpowiedź pisemna dłużnika na wezwanie do zapłaty, lista świadków czy nieopłacone faktury, na których widnieje podpis dłużnika. Obligatoryjnym załącznikiem zaś jest dowód uiszczenia opłaty sądowej od pozwu. W przypadku umowy pożyczki okres dochodzenia roszczeń powstałych w wyniku jej zawarcia wynosi 10 lat od chwili, w której zobowiązany powinien był zwrócić należności wierzycielowi).

Zasadą jest wnoszenie pozwu do sądu, w okręgu którego mieszka pozwany. Jeśli pozwanym jest osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, właściwy jest sąd miejsca jej siedziby. Pozew o ustalenie istnienia umowy, o jej wykonanie, rozwiązanie lub unieważnienie oraz odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy możesz wnieść do sądu właściwego dla miejsca wykonania umowy. Jeżeli wartość przedmiotu sporu nie przekracza kwoty 75 000 zł właściwym będzie sąd rejonowy. W postępowaniu zwykłym obowiązuje zasada ogólna, zgodnie z którą opłata od pozwu stanowi 5% wartości przedmiotu sporu. W postępowaniu uproszczonym, upominawczym i nakazowym obliczenie wysokości opłaty ulega pewnym modyfikacją. Wysokość opłaty od pozwu obliczamy według regulacji przewidzianych dla wybranego trybu.